پردازنده دو هسته ایی (Core 2 Duo) شرکت اینتل
 

شركت اينتل كه يكي از مشهورترين سازندگان پردازنده براي كامپيوتر‌هاي خانگي است همواره براي بهبود كارايي پردازنده‌هاي خود از روش افزايش فركانس استفاده مي‌كرد. اما در طي دو سال گذشته اين شركت متوجه شده كه ديگر قادر به افزايش فركانس پردازنده‌ها نيست. بعبارتي اينتل براي افزايش كارايي پردازنده‌هاي خود ديگر قادر نبود فركانس آنها را افزايش دهد بنابراين براي بهبود كارايي محصولات خود بايد از روش جديدي استفاده مي‌كرد. در اين روش جديد بجاي افزايش فركانس براي بهبود كارايي، تعداد هسته‌هاي پردازنده‌ها افزايش پيدا مي‌كند. بعبارت ساده‌تر هر پردازنده بجاي يك هسته از دو و يا تعداد بيشتري هسته تشكيل مي‌شود.

در حدود يك سال پيش اينتل اولين پردازنده دو هسته اي خود را كه از دو هسته مستقل تشكيل مي‌شد، معرفي كرد ولي اين پردازنده كارايي مناسبي را از خود به نمايش نگذاشت. در حدود 6 ماه بعد از آن شركت اينتل پردازنده هاي دو هسته اي ديگري بنام Core 2 Duo معرفي كرده كه اين بار دو هسته بصورت يكپارچه به همديگر متصل بودند و علاوه بر آن از معماري‌هاي جديدي نيز استفاده مي‌كردند.

شركت اينتل بعد از معرفي پردازنده های دو هسته ای Core 2 Du (مبتنی بر هسته Conroe) با موفقیت باور نکردنی روبرو شد، 13جولاي سال 2006 بی شک یکی از روزهای تاریخی در دنیای کامپیوتر است که در آن پردازنده های نسل جدید اینتل با معماری تحول یافته Core معرفی شدند. اين رويداد بر بازار پردازنده‌ها و سير تكاملي آنها تاثير غيرقابل انكاري داشته و معادلات استراتژيك را برهم زده است. تاثيري مشابه با آنچه كه در23 سپتامبر سال 2001 شاهد آن بوديم،  زماني كهAMD به صورت رسمی از پردازنده های Athlon64 بهره برداری کرده و خود را به عنوان قدرت برتر در توسعه تكنولوژي پردازنده ها مطرح نمود .

شركت اينتل در چهاردهم جولاي به صورت رسمي خبر پردازنده‌هاي جديد خود و اطلاعات مربوط به ساخت آن‌ها را روي سايت‌هاي اينترنت قرار داد. اين پردازنده ها که برای دسک تاپ Core و برای موبایل Merom و برای سرور Wooderst نام دارند، نسل جديد و توسعه يافته پردازنده Core 2 Duo هستند. تمامي اين پردازنده‌ها، دو هسته‌اي هستند، از پهناي مسير (1000Mhz (FSB و قابليت Intel Virtualization Technology VT پشتيباني مي‌كنند. دراين  پردازنده‌ها دستورالعمل‌هاي بيشتري در هر سيكل ساعت انجام مي‌گيرد و از يك حافظه كش استفاده شده است كه ميان دو هسته تقسيم مي‌گردد..

شركت اينتل همچنين ادعا نموده است كه نسل جديد پردازنده های Core 2 Duo انرژی کمتری مصرف می کنند و از حافظه Ram استفاده بهینه تری برای اجراي برنامه‌هاي سيستم می کنند. شركت AMD در يك اقدام جالب توجه براي پاسخ‌دهي به محصولات جديد اينتل، اعلام كرده است كه قيمت محصولات خود را تا چهل درصد كاهش خواهد داد. 
 

تاريخچه

وقتي از پردازنده <دو هسته‌اي> سخن مي گوييم، منظور ما دقيقاً همان چيزي است كه از نامش پيداست: دو مغز پردازنده روي يك تراشه. اين براي اينتل معاني ديگري هم دارد. ازجمله: Pentium D (كه سابقاً با نام رمز Smithfield معرفي شد) و Pentium Extreme Edition 840 براي كامپيوترهاي روميزي.

 طبق برنامه زمان بندي شده، قرار است اين پردازنده ها به زودي رسماً معرفي شوند.  بنابراين آنچه در حال حاضر به عنوان پردازنده دوهسته اي موجوديت دارد، نمونه نهايي نيست قرار است اينتل اواخر سال هم يك پردازنده دو هسته ای Xeon را عرضه کند که برای سرورهای چند پردازنده با نام رمز Ellivxap  و برای سرورها و ایستگاه های کاری دو پردازنده ای با نام رمز Dempseyشناخته می شود. این شرکت تقریبا همزمان با Xeon، پردازنده دو هسته ای موبایل خود با نام رمز Yonah را عرضه خواهد کرد که انتظار می رود یک پنتیوم M دوهسته ای باشد.
 

ورود Core 2 Duo به دنياي پردازنده‌هاي دو‌هسته‌اي

پس از آن زمان، تقلاي اينتل به عنوان بزرگترين شركت توليدكننده و توسعه دهنده پردازنده‌ كامپيوتر‌هاي شخصي، براي ارتقا دادن معماري پردازنده هاي «پنتيوم 4» (موسوم به NetBurst) در حد و اندازه‌اي كه بتواند برتري‌هاي اين شركت را مجددا به همگان اثبات كند، طي سال‌ها بي‌نتيجه باقي ماند. اين موضوع مهندسين اينتل را بر اين واداشت تا پردازنده‌ نسل بعد اينتل را مبتني بر معماري موفق P6 كه از Pentium Pro تا Pentium III يكه تازي در بازار پردازنده ها را برای اینتل به ارمغان آورده بود، توسعه دهند و معماری NetBurst را در برگه دان تاریخ رها سازند. معماري جديد به نام Core که پردازنده های Duo Core 2 را قدرت بخشیده ترکیبی از ویژگی های اصلی معماریP6، گذرگاه FSB قدرتمند NetBurst و ابداعات مهندسین اینتل می باشد.

تاثير Core 2 Duo بر بازار پردازنده‌ها

عرضه پردازنده های Duo Core 2 بازار را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.  این پردازنده دو هسته ای با کارآیی فوق العاده و قیمت مناسب، عرصه رقابت را برای AMD بسیار محدود کرده اند. هرچندAMD بیکار ننشسته و در حال ارتقا معماری پردازنده های Athlon 64 خود (موسوم به K8) است، اما براي جلوگيري از كاهش فروش محصولات فعلي خود و از دست ندادن بخش گسترده اي از بازار، قيمت پردازنده هاي خود را به طور ميانگين تا 47 درصد كاهش داده است، اين كاهش قيمت بی سابقه تنها جهت قابل رقابت نمودن  Athlon 64 در مقابل Duo Core 2 رخ داده و موجب شده است كه پردازنده هاي قدرتمند و رويايي Athlon 64 X2 هم اكنون با قيمت بسيار اندك و پايين تر از ارزش واقعي خود به فروش برسند. به عنوان مثال پردازنده Athlon 64 X2 3800+ كه تا چندي پيش در بازار ايران با قيمت 260 هزارتومان به فروش مي رسيد بر مبناي آخرين قيمت گذاري AMD در سوم آگوست تا 152 دلار كاهش قيمت پيدا كرده است. اين موضوع ما را بر اين واداشته است تا مجددا به بازار پردازنده هاي دو هسته اي كه عرضه Duo Core 2 آن را به شدت متاثر كرده، نگاهي بياندازيم.

درحال حاضر سه خانواده پردازنده‌هاي دوهسته‌اي ويژه كامپيوترهاي شخصي در بازار رايج است كه در ادامه به معرفي تك تك آنها مي‌پردازيم .
 

پردازنده هاي Core 2 Duo و Core 2 Extreme:

در حال حاضر پنج مدل از اين پردازنده‌ها عرضه شده، اما خبرهايي مبني بر وجود مدل‌هاي ارزان قيمت‌تر در آينده نزديك منتشر شده است. با اين حال در بررسي امروز ما تنها همان پنج مدلي كه موجوديت آنها تضمين گشته و هم اكنون در دسترس مي‌باشند، حضور دارند. اين مدل‌ها و مشخصات هريك در جدول شماره (1) نشان داده شده‌اند.

همانطور كه مشاهده مي كنيد دو مدل ارزان تر اين خانواده داراي حافظه كاشه L2 دو مگابايتي مي باشند، علاوه بر اين كليه پردازنده هاي اين خانواده با مادربردهاي سوكت 775 كه استاندارد VRM11 در مدار تغذيه ولتاژ آنها لحاظ شده باشد، سازگار هستند. تفاوت Core 2 Extreme با Core 2 Duo تنها در فركانس كاري بالاتر خلاصه نمي شود، ضريب فركانسي X6800 بر خلاف ساير مدلهاي اين خانواده قفل نيست و مي‌توان فركانس كاري آن را به سادگي با تغيير ضريب كم يا زياد كرد،

 از اين ويژگي براي محک زدن كارايي حافظه كاشه Duo Core 2 در بررسي هايمان استفاده كردهايم. پردازنده‌ های Core 2 با دو هسته متفاوت به نامهاي Conroe و Allendale معرفي شده اند، كه هسته Allendale به مدلهاي ارزان قيمت با 2 مگابايت حافظه كاشه L2 اختصاص دارد. ساير مشخصات كليدي اين خانواده از پردازنده هاي دوهسته‌اي اينتل در جدول شماره (2) ذكر شده است

پردازنده هاي «پنتيوم D » سري 800 و سري 900:
اين پردازنده ها مدت زمان زيادي است كه به بازار رخنه كرده اند و پس از 13 جولاي قيمت‌ آنها به شدت كاهش يافت تا برتري پردازنده هاي Duo Core 2 محفوظ بماند، از ميان مدلهاي متنوع اين خانواده، تنها مدل هاي 805، 820، 915 و 945 در حال حاضر توليد مي شوند و توليد ساير مدل ها يا به كلي متوقف شده يا بر مبناي برنامه هاي اعلام شده توسط اينتل در آينده نزديك متوقف خواهد شد، به همين دليل ما در بررسي پردازنده هاي دو هسته اي خود مدل هايي كه موجوديت آنها در بازار تضمين شده نيست شركت نداده ايم، همچنين مدل 805 كه ارزان ترين پردازنده دو هسته‌اي موجود به شمار مي‌رود،

كارايي كاملا مشخصي با توجه به قيمت پايين خود دارد به همين دليل از بررسي آن خود داري كرده‌ايم. مدل 965 نيز كه قوی ترين مدل پردازنده هاي دوهسته‌اي نسل پيش اينتل به شمار مي‌رود، علیرغم اينكه ديگر توليد نحواهد شد، در بررسي هاي ما حضور دارد تا بتوانيم به كمك آن كارايي خانواده «پنتيوم D» را به خوبي با ساير خانواده ها مقايسه كنيم. ساير مشخصات كليدي پردازنده هاي اين‌ خانواده را مي‌توانيد در جدول شماره (2) ملاحظه كنيد.

جدول شماره (2) مشخصات پردازنده هاي دوهسته‌اي اينتل

بررسي كارايي حافظه كاشه ي Core 2 Duo :
پردازنده هاي Core 2 Duo E6300 و E6400 مبتني بر هسته Allendale بر خلاف مدل هاي رده بالاتر داراي حافظه كاشه L2 دو مگابايتي هستند، اين موضوع اين سوال را در ذهن ما ايجاد كرد كه دو مگابايت حافظه كاشه كمتر تا چه حد كاهش كارايي در برنامه ها ايجاد مي كند؟ براي پاسخ به اين سوال ضريب فركانسي پردازنده Core 2 Extreme X6800 را پايين آورديم تا فركانس كاري آن با Core 2 Duo E6300 برابر شود، سپس دو پردازنده را (كه هم اكنون تنها ميزان حافظه كاشه L2 آنها متفاوت است) در برنامه هاي مختلف مورد آزمايش كارايي قرار داديم ، نتيجه اين‌ آزمايش ها در جدول شماره 5 نشان داده شده است:

در ميان آزمايش هاي صورت گرفته، اختلاف كارايي اندكي در برنامه فشرده سازي WinRAR مشاهده مي شود چرا كه اين برنامه مستقيما بر روي جريان داده ها كار مي كند، همچنين در بازي F.E.A.R نيز اختلاف كارايي اندكي ميان دو پردازنده مشابه با حافظه كاشه L2 متفاوت ديده مي شود. در ساير آزمايش ها اختلاف كارايي بسيار اندك است. در نتيجه مي توان گفت كه اختلاف كارايي‌ ميان مدل هاي Core 2 Duo بيشتر به فركانس كاري آنها وابسته است تا به ميزان حافظه كاشه آنها.

مقايسه كارايي پردازنده‌هاي دوهسته‌اي

براي مقايسه عملكرد و كارايي پردازنده هاي دو هسته اي كه در ابتداي مقاله معرفي شدند، 14 پردازنده در 28 برنامه متفاوت محك زده شده اند،هر يك از اين آزمايش ها ما را در يافتن كارايي دقيق پردازنده ها و مقايسه عملكرد آنها با سايرين ياري خواهد كرد، گوناگوني آزمايش‌هاي صورت گرفته به اين دليل است

كه كاربرد مشخصي براي كامپيوترهاي شخصي تعريف نشده و برنامه هايي كه كاربران بر روي آن اجرا مي كنند طيف بسيار گسترده اي دارد، آزمايش هاي ما در 6 گروه زير صورت گرفته است:

1. آزمايش هاي تركيبي
2. آزمايش‌ بازي هاي كامپيوتري
3. آزمايش كدگذاري صوتي و تصويري
4. آزمايش ويرايش تصويري و ويديويي
5. آزمايش فشرده سازي
6. آزمايش هاي رندرينگ حرفه‌اي

با توجه به گستردگي آزمايش هاي صورت گرفته و محدوديت فضايي كه در اختيار مقاله داده شده است، نتيجه هر يك از آزمايش ها و توضيح و تفسير مربوط به عملكرد پردازنده ها در آن آزمايش به صورت مجزا در بخش دوم مقاله قرار داده شده، در صورتي كه مايل هستيد عملكرد 14 پردازنده ي دو هسته را در گروه خاصي از آزمايش‌ها يا برنامه ويژه‌اي كه كاربري اصلي شما از كامپيوتر مي‌باشد، مشاهده كنيد مي‌توانيد به صفحات پاياني مراجعه كنيد.
 

ميانگين نتايجي كه هر پردازنده در 28 آزمايش صورت گرفته اخذ كرده است، در تصوير شماره (1) نشان داده شده، سه خانواده پردازنده هاي دوهسته اي كه در ابتدا معرفي شدند، در اين تصوير از يكديگر تفكيك شده اند، به طور ميانگين در 28 آزمايش صورت گرفته پردازنده هاي خانواده Core 2 Duo برتري خود را به اثبات رسانده اند، قدرتمندترين پردازنده AMD، كه تا چندي پيش بالغ بر يك ميليون تومان قيمت داشت، به طور ميانگين كارايي برابر با پردازنده 316 دلاري Core 2 Duo E6600 دارد، همچنين ارزان ترين عضو‌ خانواده پردازنده هاي جديد Core 2 Duo، ميانگين كارايي مشابه با قدرتمند ترين پردازنده دو هسته اي نسل قبل Intel يعني Pentium D 965 از خود نشان داده است.

تصوير شماره (2) كارايي بر فركانس كاري پردازنده هاي دوهسته‌اي

در اين تصوير پردازنده‌هاي هر خانواده تقريبا نسبت يكساني دارند اين موضوع ما را قادر مي‌سازد تا به سادگي كارايي خانواده پردازنده‌هاي

دوهسته‌اي را با يكديگر مقايسه كنيم. براي دستيابي به سطح عملكرد پردازنده هاي Core 2 Duo فركانس كاري پردازنده هاي دو هسته اي Athlon 64 X2 حدود 20 درصد بايد افزايش يابد، و پردازنده‌هاي «پنتيوم D» نيز مي بايست حدود 90 درصد فركانس كاري خود را افزايش دهند

قابليت‌ پردازش 64 بيتي Core 2 Duo

پس از عرضه پردازنده هاي جديد بحث هاي متعددي حول قابليت هاي 64 بيتي آن از جمله شايعاتي مبني بر اينكه پردازنده هاي جديد به خوبي حالت 32 بيتي، قادر نيستند در حالت 64 بيتي ايفاي نقش كنند مطرح شد. (برای مطالعه بیشتر دراین مورد به سایر مقالات سایت میکرو رایانه مراجعه نمایید) با توجه به آينده قريب الوقوع همه گير شدن برنامه ها و سيستم عامل هاي 64 بيتی آيا اين شايعات صحت دارند؟

همانطور كه مشاهده كرديد در حالت 32 بيتي پس از بررسي 28 آزمايش، پردازنده هاي Core 2 Duo برتري بي‌چون و چراي خود را به اثبات رسانده و به درستي اينتل را به عنوان توليدكننده سريع‌ترين پردازنده‌هاي كامپيوتر‌هاي خانگي معرفي كردند. اما در حوزه برنامه هاي 64 اين موضوع تا چه حد تفاوت خواهد كرد؟

اولين محدوديت معماري Core در حالت ۶۴ بيتي نسبت به حالت ۳۲ بیتی اين است كه تكنولوژي منحصر به فرد «همجوشي Macro-op» از دستورالعمل هاي طولاني 64 بيت پشتيباني نمي كند و دومين محدوديت، كاهش سرعت واحدهاي كدگشايي پردازنده در حالت 64 بيتي به جهت فعال شدن ثبات هاي اضافي حالت 64 بيت است.

«همجوشي Macro-op» تكنولوژي است كه امكان كدگشايي 5 دستورالعمل در هر سيكل ساعت را براي 4 واحد كدگشايي پردازنده ميسر مي‌سازد، اين تكنولوژي به تفصيل در بالا بررسي شد، اساس كار اين تكنولوژي تركيب دستوالعمل‌هاي انشعابي متداولي است كه در انتهاي تصوير شماره (3) ليست آنها نشان داده شده.

تصوير شماره (3) برگي از مستندات معماري Core

در اين تصوير كه برگي از مستندات معماري Core منتشر شده توسط اينتل است، محدوديت معماري Core را در بكاري گيري دستورالعمل هاي 64 بيتي در حالت EM64T زرد رنگ كرده ايم، در ايده آل ترين حالت موجود با فراهم نمودن تمامي شرايط لازم براي تركيب دو دستورالعمل در پايان هر پنج دستورالعمل x86 ، «همجوشي Macro-op» حدود 25 در صد افزايش كارايي را به ارمغان خواهد آورد، با اين حال در واقعیت شرايط لازم براي تركيب همواره فراهم نيست، در نتيجه مهندسين اينتل ميزان بهبود عملكرد ممكن براي اين تكنولوژي را در حالت كلي بين 3 تا 5 درصد تخمين زده‌اند، به همين خاطر هيچ دليلي براي نگراني فقدان تكنولوژي «همجوشي Macro-op» در حالت 64 بيتي وجود ندارد.

كاهش سرعت كدگشايي در حالت 64 بيتي كه دومين محدوديت معماري Core در اجراي برنامه هاي 64 بيتي به شمار مي رود نيز تنها مختص معماري Core نيست و اين مشكل در معماري K8 پردازنده هاي Athlon 64 نيز وجود دارد، به همين دليل بحث هاي متعددي كه در مورد ضعف پردازنده هاي Core 2 Duo در حالت پردازش 64 بيتي مطرح شده چندان حقيقت ندارند.

 

نتايج بررسي ها نشان داده است كه رشد عملكرد برنامه ها هنگام انتقال از حالت 32 بيتي به 64 بيتي در پردازنده هاي Athlon 64 X2 بيشتر است، ميانگين افزايش كارايي در نتيجه گذر به حالت 64 بيتي در پردازنده هاي Athlon 64 X2 حدود 16 درصد مي باشد، در حالي كه پردازنده هاي Core 2 Duo در حالت 64 بيتي تنها 10 درصد رشد عملكرد نسبت به حالت 32 بيتي از خود نشان داده اند، اين 6 درصد اختلاف با درنظر گرفتن اين موضوع كه به طور ميانگين پردازنده هاي Core 2 Duo حدود 20 درصد سريع تر از Athlon 64 X2 ها هستند، باز هم در نتيجه‌گيري هاي ما تغييري ايجاد نخواهد كرد

دسترسي به حافظه‌ در Core 2 Duo

يكي از نقاط قوت معماري K8 پردازنده هاي Athlon 64 X2 نسبت به معماري Core، كنترلر حافظه مجتمع با هسته پردازنده است، در حالي كه كنترلر حافظه پردازنده هاي Core 2 Duo همانند پردازنده‌هاي «پنتيوم» در تراشه «پل‌شمالي» مادربرد گنجانده شده و اين تراشه واسطه دستيابي پردازنده به حافظه است

پردازنده Core 2 Duo به همراه تراشه‌هاي «پل شمالي» و «پل جنوبي»

براي مقايسه دسترسي حافظه پردازنده هاي Core 2 Duo و Athon 64 X2 آزمايشي ترتيب داديم تا تاخير و پهناي باند دسترسي به حافظه براي هر پردازنده مشخص گردد، در اين آزمايش از ماژول هاي حافظه DDR2 يكسان براي هر دو پردازنده استفاده شده است، در تصوير شماره (4) نتيجه آزمايش تاخير دسترسي به حافظه را مشاهده مي‌كنيد:

تصوير شماره (4) نتيجه آزمايش تاخير دسترسي به حافظه

پردازنده ‌ Core 2 X6800 به كمك تكنولوژي هاي متعدد بهينه سازي دسترسي به حافظه توانسته است با كنترلر حافظه سنتي خود دسترسي با تاخير بسيار كمتري از پردازنده Athlon 64 FX-62 با كنترلر حافظه مجتمع و بي واسطه، ثبت كند. اين موضوع نشان مي دهد تكنولوژي هاي بهينه سازي دسترسي به حافظه كه در بالا به تفصيل تك تك آنها را بررسي كرديم در معماري Core موثر واقع شده و توانسته است تاخير دسترسي به حافظه را كاهش دهد.

برخلاف تاخير، پهناي باند دسترسي به حافظه در پردازنده هاي Athlon 64 بيشتر است. در واقع مهمترين مزيت معماري پردازنده‌هاي مجتمع با كنترلر حافظه، پهناي باند حافظه دست نيافتني آنها است. از طرف ديگر كنترلر حافظه DDR2 پردازنده هاي Athlon 64 با قرار دادن حافظه هاي سريع تر مانند DDR2-667 و DDR2-800 كارايي بهتري از خود نشان مي دهد، در حالي كه اين موضوع براي پردازنده هاي Core 2 Duo صادق نيست و اختلاف كارايي ميان حافظه هاي DDR2-533 با DDR2-667 بسيار اندك است. با توجه به همزمان بودن «گذرگاه حافظه» DDR2-533 و گذرگاه FSB كامپيوترهاي مبتني بر پردازنده هاي Core 2 Duo، مقرون به صرفه ترين نوع حافظه براي اين پردازنده ها، حافظه هاي DDR2-533 مي‌باشند

اينتل با پردازنده هاي Core 2 Duo گام بزرگي برداشته است و حقيقتا با معماري Core توانسته است برتري خود را به اثبات برساند، اين معماري نه تنها در حوزه پردازنده هاي كامپيوتر هاي شخصي بلكه در حوزه سرور با پردازنده هاي Xeon سري 5100 و در حوزه كامپيوتر هاي همراه با پردازنده هاي Core 2 Duo سري T نيز بسيار خوش درخشيده‌ است.

پردازنده‌هاي «پنتيوم D» با توان مصرفي و حرارت بالاي خود ، كارايي بسيار اندكي در مقايسه با دو خانواده‌ي دوهسته‌اي ديگر ارائه مي‌كنند و حضور آنها تنها در بازار پردازنده‌هاي ارزان‌قيمت پيش‌بيني مي‌شود.

معرفي Core 2 Duo كاملا به معني شكست AMD نيست، چرا كه اين شركت تنها بازار پردازنده هاي گران قيمت خود را از دست داده و پردازنده هاي فعلي AMD مي‌توانند تا حدودي بازار پردازنده‌هاي ميان قيمت را بدست آورند. هرچند كه كاهش قيمت پردازنده هاي اين شركت هنوز براي رقابت كافي به نظر نمي رسد، اما با اضافه شدن ويژگي هايي براي بكارگيري موثر از توان مصرفي پردازنده به سري جديد پردازنده هاي Athlon 64 X2 بازهم مورد توجه كاربران قرار خواهندگرفت. به همين دليل هنوز زود است كه بخواهيم ادعا كنيم اينتل كاملا از AMD پيشي گرفته است. پردازنده‌هاي اين دو شركت همچنان به هم زيستي خود در بازار ادامه خواهند داد.

پردازنده های Core 2 Duo نسبت به CoreDuo از برتری هایی چون فرکانس بالاتر، L2 Cache بیشتر ( 4 مگابایت) و قابلیتهای 64 بیتی برخوردارند. از دیگر تغییرات مدلهای جدید قرار گرفتن یک Firewire 800 حتی در مدلهای  15 اینچ، پشتیبانی از هارد دیسکهای با ظرفیت بالاتر، میزان RAMهای 667 مگاهرتزی DDR2 نصب شده ی بیشتر (1 گیگابایت درمدل اول و 2 گیگابایت در مدلهای دوم و سوم) قابل ارتقا تا حداکثر 3 گیگابایت را می‌توان نام برد.

مدلهای جدید در سه پیکربندی ارائه شده اند، 2 مدل 51 اینچ با قیمت های 1999 و 2499 دلار که در حال حاضر به فروش رسیده و مدل 17 اینچ با قیمت 2799 دلار که از هفته ‌ی آینده به فروش خواهد رسید
 

پردازنده های Intel

Intel دو نوع پردازنده بر اساس دو نوع معماری متفاوت NetBurst و Core 2 روانه بازار کرده است. پردازنده های مبتنی بر این دو معماری تفاوت های اساسی با هم داشته و جالب این جاست که هر دو با سوکت LGA775 طراحی شده‌اند. بر اساس معماری قدیمی تر NetBurst چهار خانواده پردازشی Pentium4، PentiumD، PentiumEE و CeleronD طراحی و تولید شده‌اند. در این بین دور CeleronD را خط بکشید و آن را به حساب نیاورید، چراکه پردازنده Sempron شرکت AMD با قیمتی کمتر کیفیتی به مراتب بالاتر را در اختیار شما قرار خواهد داد. PentiumEE که مخفف شده Extreme Edition است قیمت بسیار بالایی دارد. برای خرید این خانواده باید بین 600 تا 900 هزار تومان پول در جیب مبارک داشته باشید. PentiumD را می توان تنها پردازنده قابل ارزش Intel در دسته اول دانست. PentiumD در دو زیر خانواده سری 800 و سری 900 تولید می‌شود. البته پردازنده های PentiumD D EE نیز در این دسته قرار می‌گیرند که به‌دلیل قیمت بالا به‌گروه خون قاطبه مصرف‌ کنندگان نمی‌خوردند. سری PentiumD 8XX که با 805 آغاز و به 840 ختم می شوند، با تکنولوژی 90 نانومتری تولید و از دو هسته پردازشی استفاده کرده و قیمت متعادلی دارند. کیفیت خانواده Pentium D 9XX به شکل قابل ملاحظه ای از خانواده 800 بالاتر بوده و در حال حاضر با قیمت‌های معقولانه عرضه شده‌اند.

توجه داشته باشید که مدل هایی که رقم کد انتهایی مدل های آن ها به عدد پنج ختم می شود، به دلیل نداشتن تکنولوژی Virtualization ارزان‌تر خواهند بود. برای مثال PentiumD 945 با 4/3 گیگاهرتز سرعت و مشخصات برابر با PentiumD 950 به دلیل ذکر شده با قیمت 161 هزار تومان عرضه شده است. PentiumD 805 با 90 هزار تومان ارزان ترین و خوش قیمت ترین پردازنده دو هسته ای Intel در بازار است که برای خرید توصیه شده است. اما Core 2 Duo نام جدیدترین پردازنده شرکت Intel است که یک ماه پیش وارد بازار ایران شد. کیفیت این پردازنده‌ ها مثال‌زدنی است. مدل Core 2 Duo E6300 به قیمت 200 و E6400 به‌ قیمت 250 هزار تومان با سه سال گارانتی در بازار قابل تهیه است. بعد از نمایشگاه Gitex قیمت این خانواده شکسته خواهد شد. کیفیت پردازنده های دوهسته ای Core 2 Duo برتر از پردازنده های دو هسته ای‌AMD است. به نوعی تهیه Core 2 Duo قابلیت های سیستم را به شکل قابل ملاحظه‌ای توسعه خواهد داد. مدل E6300 قیمت قابل قبول تری نسبت به دیگر مدل های این خانواده دارد

شرکت اينتل مي گويد با عرضه پردازنده هاي تازه دو هسته اي Core 2 Duo ، پرونده ساخت تراشه هاي پنتيوم را براي هميشه بسته است پردازنده هاي جديد اينتل از قدرت پردازش فوق العاده برخوردار بوده و انرژي کمتري مصرف مي کنند. اين تراشه ها با طيف گسترده اي از محصولات شامل رايانه هاي سرور، لپ تاپ و وسايل الکترونيک سيار سازگاري دارند. پيش از اين شرکت AMD در ماه آگوست نمونه هاي مشابهي را روانه بازار کرده بود. يکی از مديران اينتل پيش بيني کرده که Core 2 Duo موتور محرک جديدي براي نيم ميليآرد نفر کاربران اينترنت خواهد بود. در حاليکه عملکرد اين تراشه 40 درصد بهتر از عملکرد بهترين تراشه پنتيوم است، ميزان مصرف انرژي آن هم 40 درصد کمتر است.

سرانجام مدلهای جدید MacBook Pro با استفاده از پردازنده های جدید Core 2 Duo شرکت اینتل معرفی شدند. پردازنده های Core 2 Duo نسبت به CoreDuo از برتریهایی چون فرکانس بالاتر، L2 Cache بیشتر(4 مگابایت) و قابلیتهای 64 بیتی برخوردارند. از دیگر تغییرات مدلهای جدید قرار گرفتن یک Firewire 800 حتی در مدلهای 15 اینچ، پشتیبانی از هارد دیسکهای با ظرفیت بالاتر، میزان RAMهای 667 مگاهرتزی DDR2 نصب شده ی بیشتر(1 گیگابایت درمدل اول و 2 گیگابایت در مدلهای دوم و سوم) قابل ارتقا تا حداکثر 3 گیگابایت را می‌توان نام برد.

مدلهای جدید در سه پیکربندی ارائه شده اند، 2 مدل 15 اینچ با قیمتهای 1999 و 2499 دلار که در حال حاضر به فروش رسیده و مدل 17 اینچ با قیمت 2799 دلار که از هفته‌ی آینده به فروش خواهد رسید
شرکت اینتل یکی از بزرگترین تولید کننده های پردازنده در جهان احتمالا عرضه ی پردازنده ها با اسم رمز Conroe برای کامپیوتر های خانگی را به تاریخ 27 جولای 2006 موکول خواهد کرد. دلایل این تصمیم گیری از سوی اینتل هنوز به طور کامل مشخص نشده است اما به نظر می رسد این شرکت قصد دارد تعداد زیادی از این چیپست را روانه بازار کند و همچنین پلتفرم های مخصوص و لازم برای این خانواده ی جدید از پردازنده ها را ایجاد نماید.

در ابتدا قرار بود دو خانواده از پردازنده ها دو هسته ای اینتل به نامهای Intel Core 2 و Intel Core 2 Extreme طبق برنامه در تاریخ 23 جولای سال جاری به بازار عرضه شوند اما طبق جدیدترین تغییرات در برنامه ریزی اینتل این سری جدید در 27 جولای به بازار عرضه می شوند. به علاوه این شرکت قصد دارد دو چیپست جدید با نامهای Intel G965 و Intel Q963 نیز در همان روز معرفی کند.

با اینکه هنوز دلیل این تصمیم مشخص نیست اما تاریخ های اعلام شده به هم نزدیک هستند به همین دلیل می توان نتیجه گرفت این تصمیم به خاطر فناوری ساخت و تولید آنها اخذ نشده و احتمالا با همان مشخصات قبلی به بازار وارد می شوند و این تصمیم بیشتر به خاطر تمایل اینتل به اشباع بازار و تولید به تعداد مورد نیاز این سری از چیپست ها است.

پردازنده های دو هسته ای اینتل (Core 2) که قبلا با نام رمز Conroe شناخته می شدند از تکنولوژی ساخت کوچکتری بهره می برند که باعث کاهش طول خط لوله ها و افزایش کارایی پردازنده می شوند. این سری جدید از پردازنده ها از خط لوله های 14 مرحله ای (در برابر خط لوله 31 مرحله ای یا بیشتر که در خانواده Xeon یافت می شد) و تکنولوژی Intel Wide Dynamic Execution بهره می برند. همچنین واحد FPU در این پردازنده ها نیز تقویت شده است. از دیگر ویژگی های این پردازنده حافظه نهان یکپارچه سطح 2 است که با استفاده از آن یکی از هسته ها در حالی که هسته دیگر در حالت بیکاری به سر می برد به تنهایی می تواند از تمام فضای این حافظه استفاده کند.

از مهمترین مزایای پردازنده ها Conroe افزایش بازدهی با وجود مصرف کمتر است و این بدان معناست که این هسته ها بسیار خنک تر خواهند بود و با استفاده از آنها می توان کامپیوتر های کوچکتر با صدا و حرارت کمتری تولید کرد. درطی سه سال گذشته این اولین سری پردازنده است که شرکت اینتل برای مقابله با محصولات شرکت AMD در زمینه بازی و برنامه های حرفه ای تولید می کند که شهرت آنها را در میان این دسته از کاربران افزایش می دهد.

مزاياي پردازنده‌هاي جديد
شايد تعجب كرده باشيد كه چرا بايد از قرار گرفتن دو تراشه روي يك پردازنده اين همه ذوق‌زده بشويم. البته اين شوق و ذوق دلايل فني محكمي هم دارد كه خواهيم گفت.


كامپيوترهاي نيم واتي اينتل

به اعتقاد اينتل، در حد فاصل كامپيوترهاي جيبي (PDA) و كامپيوترهاي كيفي (notebook)، مي توان محصول جديدي را خلق كرد كه مي تواند تمام قابليت هاي يك كامپيوتر كامل ويندوزي را داشته باشد و درعين حال مصرف انرژي آن، يك دهم كم مصرف ترين نوت بوك هاي امروزي باشد اگر براي كار شما، نوت بوك بيش از حد بزرگ و PDA بيش از حد ضعيف است، احتمالا پيشنهاد اينتل برايتان جذاب خواهد بود اينتل در نظر دارد بخش تازه‌اي را در بازار رو به رشد موبايل باز كند كه زير مجموعه نوت بوك هاي كوچك قرار مي‌گيرد. اين بخش جديد كه اينتل مايل است آن را كامپيوتر رودستي (handtop pc) بنامد، شامل دستگاه هاي دست گرفتني در حد و اندازه PDAهاي امروزي، اما با توان پردازش و ذخيره سازي بسيار بالاتر خواهد بود تاجايي كه بتواند يك نسخه كامل ويندوز را اجرا كند.

البته اين ايده اينتل كاملا‌ جديد نيست. به عنوان مثال، همين الان هم شركت OQO با كامپيوترهاي فوق قابل حمل خود، در اين رده از دستگاه ها قرار مي‌گيرد كه اندازه‌اي كوچك‌تر از سطح يك سي دي دارد و می تواند ويندوز اكس پي را اجرا كند.

گذشته از اندازه، آن چه بسيار مورد توجه اينتل قرار گرفته، پايين آوردن مصرف است. مطابق گفته اينتل، در حال حاضر، تراشه هاي PentiumM سري ULV (يا Ultra Law Voltage) حدود پنج وات مصرف دارند. اما اينتل معتقد است مي‌تواند در طول اين دهه، اين توان مصرفي را تا يك دهم كاهش دهد؛ يعني به نيم وات برساند. قرار است كامپيوترهاي رو دستي نيم واتي اينتل تا سال 2006 آماده شوند. درباره معماري پردازنده اين دستگاه، اينتل هنوز خبري منتشر نكرده ‌است. اما قول داده در اجلاس بهار 2006 اين شركت (موسوم به 2006 IDF Spring) اطلاعات بيشتري را در اختيار علاقمندان بگذارد. 

برخي منابع آگاه معتقدند بعيد است اينتل براي كامپيوترهاي رودستي مورد نظر خود، از پردازنده هاي Yonah ياMerom استفاده كند و احتمالاً از نسل جديد XScale موسوم به Monahans بهره خواهد گرفت، كه در اجلاس اخير اينتل با سرعت كلاك 25/1 گيگاهرتز به نمايش گذاشته شد. هنوز خيلي زود است اين دستگاه را از لحاظ سرعت با دستگاهي مثل OQO مقايسه كنيم.

انتظار نمي‌رود كامپيوتر رودستي ازجمله محصولا‌تي باشد كه بازار را اشباع كند. چون بيشتر بازار عمودي را مورد هدف قرار خواهد داد (چيزي شبيه شگردهاي بازاريابي OQO). مصرف‌كنندگان احتمالي اين نوع دستگاه‌ها مهندسان عمران، دلالان معاملات ملكي، كارگران ساختماني و افرادي هستند كه در زمينه بهداشت فعاليت دارند. تفاوت اصلي كامپيوتر رودستي با OQO نيز در زمينه قيمت‌ خواهد بود. به نظر اينتل، قيمت دو هزار دلاري OQO براي كامپيوتر رودستي خيلي بالاست. اينتل هم هنوز قيمت مشخصي را اعلام نكرده ‌است. اما تحليلگران براين باورند كه اين قيمت كمتر از يك‌هزار دلار خواهد بود.